Onze clubwandeling op 10 mei 2015 vanuit Sippenaeken (België)
Rond 9.00u verzamelden zich 15 clubleden bij de kerk van Sippenaeken voor een wandeling van twaalf km, ondanks dat het Moederdag was. Blijkbaar wilden een paar mannen hun echtgenotes verwennen met een wandeling door een gebied dat nauwelijks belopen is. Het is zo vlakbij, maar weinig leden bleken bekend te zijn met de streek van het Belgische golvende heuvelland.
Door weilanden, stegeltjes en bos bereikten we de steile trappen naar de vroegere spoorweg vanuit de zink- en loodmijnen in Plombières naar Visé. Even voorzichtig de trappen af, en daarna een klimmetje naar de rand van Hombourg. Steeds hadden we een prachtig uitzicht over de Belgische en Nederlandse heuvels. Een “Gipfelbestürmung” naar het grote kruis op een heuvel bij Hombourg was onderdeel van de route; dat werd beloond met een 360 graden uitzicht over het glooiende land van Herve.
Aangekomen in Hombourg moesten we weliswaar even wachten op de capuccino met abrikozen- of rijstevlaai, maar die smaakte daarna des te beter. Op het zonovergoten terras van Café Grain d’Orge werd flink bijgekletst. Maar ook werd ons onlangs overleden clublid, Paul van Aarnhem, herdacht en zijn verdiensten voor onze club.
We vervolgden onze route langs een kleine kaasmakerij, genoten van het landschap en daalden geleidelijk af naar het Geuldal. Onderweg passeerden we nog een huisje, dat best gepast zou hebben in het sprookje van Hans en Grietje, zo hoorde ik.
Via de enige bruggetjes over de Geul belandden we op de route die ook in de Geuldal marathon wordt gevolgd. We volgden de meanders van de Geul via een vlak pad om uiteindelijk na het laatste stukje verharde weg op het terras van café Le Barbeau (de korenbloem) in Sippenaeken te belanden. Vanwege Moederdag bleek ons bestuur te hebben besloten om de deelnemers nog een consumptie aan te bieden; een fraai gebaar! Dorst hadden we, dus de Tongerlo, Achouffe en frisdrank leken op blusmiddel.
We kunnen met z’n allen terugkijken op het kunnen genieten van een prachtig stukje natuur bij onze zuiderburen; op zondag de was buiten hangen, naast de communietent: dat is nauw echt “Belsj”!
Jullie organisator,
Paul Wijermans
Hieronder een diapresentatie van foto's gemaakt door Jacques Herben.
Rond 9.00u verzamelden zich 15 clubleden bij de kerk van Sippenaeken voor een wandeling van twaalf km, ondanks dat het Moederdag was. Blijkbaar wilden een paar mannen hun echtgenotes verwennen met een wandeling door een gebied dat nauwelijks belopen is. Het is zo vlakbij, maar weinig leden bleken bekend te zijn met de streek van het Belgische golvende heuvelland.
Door weilanden, stegeltjes en bos bereikten we de steile trappen naar de vroegere spoorweg vanuit de zink- en loodmijnen in Plombières naar Visé. Even voorzichtig de trappen af, en daarna een klimmetje naar de rand van Hombourg. Steeds hadden we een prachtig uitzicht over de Belgische en Nederlandse heuvels. Een “Gipfelbestürmung” naar het grote kruis op een heuvel bij Hombourg was onderdeel van de route; dat werd beloond met een 360 graden uitzicht over het glooiende land van Herve.
Aangekomen in Hombourg moesten we weliswaar even wachten op de capuccino met abrikozen- of rijstevlaai, maar die smaakte daarna des te beter. Op het zonovergoten terras van Café Grain d’Orge werd flink bijgekletst. Maar ook werd ons onlangs overleden clublid, Paul van Aarnhem, herdacht en zijn verdiensten voor onze club.
We vervolgden onze route langs een kleine kaasmakerij, genoten van het landschap en daalden geleidelijk af naar het Geuldal. Onderweg passeerden we nog een huisje, dat best gepast zou hebben in het sprookje van Hans en Grietje, zo hoorde ik.
Via de enige bruggetjes over de Geul belandden we op de route die ook in de Geuldal marathon wordt gevolgd. We volgden de meanders van de Geul via een vlak pad om uiteindelijk na het laatste stukje verharde weg op het terras van café Le Barbeau (de korenbloem) in Sippenaeken te belanden. Vanwege Moederdag bleek ons bestuur te hebben besloten om de deelnemers nog een consumptie aan te bieden; een fraai gebaar! Dorst hadden we, dus de Tongerlo, Achouffe en frisdrank leken op blusmiddel.
We kunnen met z’n allen terugkijken op het kunnen genieten van een prachtig stukje natuur bij onze zuiderburen; op zondag de was buiten hangen, naast de communietent: dat is nauw echt “Belsj”!
Jullie organisator,
Paul Wijermans
Hieronder een diapresentatie van foto's gemaakt door Jacques Herben.
Een
driedaagse tocht in de omgeving van de abdij van Maredsous (België) gemaakt tijdens de carnavalsdagen 2015.
Tussen Namen en Dinant ligt aan de westkant van de Maas, de abdij van Maredsous. Wij logeerden in Hotel Cobut, oostelijk van het dorpje Sosoye, ca. 4 km van de abdij verwijderd. Het hotel wordt gerund door een gastvrij en vriendelijk Nederlands echtpaar.
En Wij zijn:
- Piet Severens, voorzitter van onze club
- Math Lempers, hoffotograaf van onze club
- Paul Wijermans, lid van het comité dat onze clubdag jaarlijks organiseert
- Jean-Paul Gardeniers, schoonzoon van Paul
Na een autorit van ca. 1,5 uur en een kop koffie in ons hotel begonnen we aan een tocht van 21 km en in totaal 486 hoogtemeters (naar boven) door de Ardense bossen, hoogvlaktes, dorpjes en langs kabbelende beekjes. Onze eerste pauze was in het dorpje Sosoye op een bank langs de Molignée, een snelstromende beek. Schitterend weer en een fraai uitzicht zorgden voor een aangenaam verblijf. Kort daarna kwamen we aan in het dorpje Falaën met veel fraaie huizen van Ardense hardsteen en een enorme kasteelboerderij. De lokale brouwerij was helaas al 100 jaar geleden gesloten en in het dorp was geen kroegje voor een kop koffie.
Langs een middeleeuwse kasteelruïne vervolgden we onze weg naar Haut-le Wastia, ook weer een typisch Ardens dorp, maar zonder kroegje.
We sleepten nogal wat modder mee aan onze voeten; de paden waren vaak blubberig door de vele regenval, crossmotoren en tractors. Onze dagtocht werd uiteraard uitgebreid nabesproken in ons hotel onder het genot van één (of twee) Maredsous brune, gevolgd door een stevige maaltijd met (ook weer) Maredsous.
Onze tweede dag begon met een uitstekend ontbijt (gekookt eitje, geroosterd brood met Ardenner ham, koffie, jus d’orange etc). De route van 22 km en ca 450 hoogtemeters (naar boven) begon met wat regen vanuit de abdij van Maredsous. Een enorm kloostercomplex dat absoluut het bezoeken waard is. Vlakbij ligt de prachtige abdij van Maredret, die was helaas dicht. De route leidde ons verder naar Ermeton-sur-Biert, een fraai dorpje, maar alweer zonder kroegje. Langs een heleboel viskweekvijvers bereikten we een prieeltje in het bos voor een eet- en drinkpauze. Daarna was het weer blubberen door de modder. In het volgende fraaie dorpje, Denée, was zowaar een kroegje open. Zeer uitnodigend was de Jupille van het vat. Niets menselijks is ons vreemd, dus we zijn hiervoor gezwicht. Ook dit dorp heeft een prachtig kasteel, waarlangs we onze blubbertocht vervolgden tot in Maredsous. Daar klotste het bier vanuit de tap in de stenen kruiken (wat een fantastisch aanzicht), maar één van onze deelnemers had al de brui gegeven aan de zware tocht. Reden temeer om die plek nog eens te bezoeken.
’s Avonds vond wel de dagelijkse terugblik plaats onder het genot van (alweer) een Maredsous in ons hotel, gevolgd door een karrenwiel-pizza in het tegenover gelegen restaurant. Jullie mogen de daarbij passende drank maar één keer raden.
Onze derde dag begon na weer een copieus ontbijt, en een autoritje van ca. 5 km. in Warnant en was 14 km lang met 251m stijging in totaal. Prima te doen als afsluiting van een driedaagse tocht. Fantastisch weer: zonnetje op de buik en een briesje in de rug. Wat wil een wandelaar nog meer? De route liep door drie kleine kerkdorpen een heette daarom “De route van de drie klokken”. In Warnant zijn de klokken en het uurwerk waarschijnlijk omgesmolten tot Duitse kanonnen. In het volgende dorpje, Bioul, hoorden we ook geen klokkengelui, maar is wel een prachtig kasteel van een heuse graaf. Ook het lokale kerkhof vonden we een bezoek waard, alleen al om de oorlogsgraven eens te zien uit de 1e en 2e Wereldoorlog. In het volgende dorpje, Annevoie, waren de biergoden ons nu eens goed gezind. In het lokale kroegje speelde zowaar een originele jukebox uit de 60-er jaren Franstalige tranentrekkers; de ietwat te zwaar opgemaakte waardin zong uit volle borst mee, en had nog een goede voice ook! Na terugkeer in Warnant vonden we deze ervaring een waardige afsluiting van ons wandelweekend.
Mocht iemand belangstelling hebben voor de routes en/of het hotel, dan kan hij/zij mij even bellen: 06-20577170 of mij mailen: [email protected]
Tussen Namen en Dinant ligt aan de westkant van de Maas, de abdij van Maredsous. Wij logeerden in Hotel Cobut, oostelijk van het dorpje Sosoye, ca. 4 km van de abdij verwijderd. Het hotel wordt gerund door een gastvrij en vriendelijk Nederlands echtpaar.
En Wij zijn:
- Piet Severens, voorzitter van onze club
- Math Lempers, hoffotograaf van onze club
- Paul Wijermans, lid van het comité dat onze clubdag jaarlijks organiseert
- Jean-Paul Gardeniers, schoonzoon van Paul
Na een autorit van ca. 1,5 uur en een kop koffie in ons hotel begonnen we aan een tocht van 21 km en in totaal 486 hoogtemeters (naar boven) door de Ardense bossen, hoogvlaktes, dorpjes en langs kabbelende beekjes. Onze eerste pauze was in het dorpje Sosoye op een bank langs de Molignée, een snelstromende beek. Schitterend weer en een fraai uitzicht zorgden voor een aangenaam verblijf. Kort daarna kwamen we aan in het dorpje Falaën met veel fraaie huizen van Ardense hardsteen en een enorme kasteelboerderij. De lokale brouwerij was helaas al 100 jaar geleden gesloten en in het dorp was geen kroegje voor een kop koffie.
Langs een middeleeuwse kasteelruïne vervolgden we onze weg naar Haut-le Wastia, ook weer een typisch Ardens dorp, maar zonder kroegje.
We sleepten nogal wat modder mee aan onze voeten; de paden waren vaak blubberig door de vele regenval, crossmotoren en tractors. Onze dagtocht werd uiteraard uitgebreid nabesproken in ons hotel onder het genot van één (of twee) Maredsous brune, gevolgd door een stevige maaltijd met (ook weer) Maredsous.
Onze tweede dag begon met een uitstekend ontbijt (gekookt eitje, geroosterd brood met Ardenner ham, koffie, jus d’orange etc). De route van 22 km en ca 450 hoogtemeters (naar boven) begon met wat regen vanuit de abdij van Maredsous. Een enorm kloostercomplex dat absoluut het bezoeken waard is. Vlakbij ligt de prachtige abdij van Maredret, die was helaas dicht. De route leidde ons verder naar Ermeton-sur-Biert, een fraai dorpje, maar alweer zonder kroegje. Langs een heleboel viskweekvijvers bereikten we een prieeltje in het bos voor een eet- en drinkpauze. Daarna was het weer blubberen door de modder. In het volgende fraaie dorpje, Denée, was zowaar een kroegje open. Zeer uitnodigend was de Jupille van het vat. Niets menselijks is ons vreemd, dus we zijn hiervoor gezwicht. Ook dit dorp heeft een prachtig kasteel, waarlangs we onze blubbertocht vervolgden tot in Maredsous. Daar klotste het bier vanuit de tap in de stenen kruiken (wat een fantastisch aanzicht), maar één van onze deelnemers had al de brui gegeven aan de zware tocht. Reden temeer om die plek nog eens te bezoeken.
’s Avonds vond wel de dagelijkse terugblik plaats onder het genot van (alweer) een Maredsous in ons hotel, gevolgd door een karrenwiel-pizza in het tegenover gelegen restaurant. Jullie mogen de daarbij passende drank maar één keer raden.
Onze derde dag begon na weer een copieus ontbijt, en een autoritje van ca. 5 km. in Warnant en was 14 km lang met 251m stijging in totaal. Prima te doen als afsluiting van een driedaagse tocht. Fantastisch weer: zonnetje op de buik en een briesje in de rug. Wat wil een wandelaar nog meer? De route liep door drie kleine kerkdorpen een heette daarom “De route van de drie klokken”. In Warnant zijn de klokken en het uurwerk waarschijnlijk omgesmolten tot Duitse kanonnen. In het volgende dorpje, Bioul, hoorden we ook geen klokkengelui, maar is wel een prachtig kasteel van een heuse graaf. Ook het lokale kerkhof vonden we een bezoek waard, alleen al om de oorlogsgraven eens te zien uit de 1e en 2e Wereldoorlog. In het volgende dorpje, Annevoie, waren de biergoden ons nu eens goed gezind. In het lokale kroegje speelde zowaar een originele jukebox uit de 60-er jaren Franstalige tranentrekkers; de ietwat te zwaar opgemaakte waardin zong uit volle borst mee, en had nog een goede voice ook! Na terugkeer in Warnant vonden we deze ervaring een waardige afsluiting van ons wandelweekend.
Mocht iemand belangstelling hebben voor de routes en/of het hotel, dan kan hij/zij mij even bellen: 06-20577170 of mij mailen: [email protected]
Wandelen langs de Moezel
Graag willen we jullie attent maken op een aantal uitstekend bewegwijzerde wandelpaden in de buurt van de Moezel en Rijn nabij Koblenz. De paden variëren in lengte van 6 tot 19 km; iedereen kan een route uitzoeken die hem/haar past.
Via de website www.traumpfade.info kan een schat aan informatie worden opgevraagd incl. gratis folders over de routes en overnachtingsadressen. Alleen voor de overzichtskaart moet EUR 3,50 vooraf bij bestelling worden betaald. Een prikkie voor zoveel informatie. Via de site kunnen de routes op GPS worden gedownload; werkt perfect!
Ons groepje bestond uit Piet Severens, Math Lempers, Jean-Paul Gardeniers en Paul Wijermans.
We hebben in drie dagen een drietal routes gelopen:
- Het Bergschluchtenpfad Ehrenburg
- De Eltzburg Panoramaweg
- Het Koberner Burgpfad
Hieronder een kort verslagje van onze drie dolle dagen Carnaval (2014):
Na het vertrek vanuit Heerlen was het 1.40u rijden naar Löf, alwaar we een pensionnetje hadden geboekt boven Bäckerei-Konditorei-Café Braun (www.cafe-braun.de) voor EUR 27,50 pp per nacht incl. “Reichhaltiges Frühstück” en douche/wc/TV op de kamer. Allereerst moesten we natuurlijk proeven van de cappuccino met appeltaart en slagroom.
Aan de overkant van de Moezel vertrokken we daarna vanuit Brödenbach voor een 6 uur durende zware tocht: 18,6 km lengte en 879 hoogtemeters naar boven. De route had drie hellingen van de eerste categorie, moddderpaden langs de beken, mooie uitzichten over het Moezeldal en een prachtig zicht op de middeleeuwse burcht Ehrenburg. De moeite waard voor de echte wandelaar met een goede conditie die zes uur kan en wil lopen. Lunchpakket meenemen; er zijn vele hutjes met fantastisch uitzicht.
’s Avonds werd rijkelijk gedineerd in de Dorfsschenke onder het genot van enkele potten bier om het vochtverlies aan te vullen.
De dag erna roken we vanuit bed al de versgebakken broodjes, heerlijk! Het “Reichhaltiges Frühstück” verdiende terecht de naam. Ter plekke kunnen uiteraard verse broodjes worden ingekocht; alleen beleg meenemen.
Met de auto naar Wierschem, ongeveer 10 km verderop. Even zoeken naar het vertrekpunt bij de brandweerkazerne/Dorfgemeinschaftshaus. (Tom Tom is wel handig). Een tocht van 12,6 km en 397 hoogtemeters bergop (loopduur ca 4 uur) over open terrein met mooie uitzichten, langs beekjes en als klapstuk de Burg Eltz, gelegen op een rotsformatie (te bezichtigen vanaf 1 april). Onderweg troffen we een viertal Belgen die ons trakteerden op een mix van zelfgestookte Jenever met krieken (heerlijk). De Ringelsteiner Mühle ligt niet meer ver weg en is een uitstekend adres voor een stevig middagmaal. Daarna ging het steil omhoog tot op het Moezelplateau, waar via veldwegen weer Wierschem werd bereikt.
We deden ’s middags nog een stukje van de Hatzenporter Laysteig, maar dat is echt iets voor trittsichere wanderer: laddertjes, touwen en staalkabels beveiligen de route. Toch goed te doen voor wandelaars die gewend zijn op smalle paadjes te lopen en geen hoogtevrees hebben. Een aanrader!
Gedineerd werd in Alken aan de overkant van de Moezel. Ook nu weer werd het vochttekort afdoende aangevuld.
Op onze laatste dag verkasten we (weer na een reichhaltiges Frühstück) per auto we naar het vlakbij gelegen Kobern voor het Koberner Burgpfad, een route van 17km met 517 hoogtemeters naar boven (duur ca. 5,5 uur). Halverwege werden we uitstekend onthaald in het gehucht Solligerhof op een bord zelfgemaakte Kartoffelsuppe mit Einlage (die mocht er wezen!) in Villa Provence, waar de houtkachel er gezellig op los brandde. Het vervolg leidde ons door bossen en open veld naar de Mattheüskapelle en de Ober- en Niederburg terug naar Kobern. Het vochtverlies werd opnieuw passend aangevuld, waarna de terugtocht naar Nederland met lemen voeten begon.
Via de websites kunnen jullie alle nodige informatie downloaden. Mochten jullie aanvullende informatie nodig hebben, dan kunnen jullie mij mailen of bellen:
Paul Wijermans:
[email protected]
Tel. 06-20577170
Via onderstaande links zijn de routes te zien die we hebben gewandeld:
Mosel - Brodenbach - Traumpfad Bergschluchtenpfad Ehrenburg: http://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=6314026
Mosel - Wierschem - Traumpfad Eltzer Burgpanorama: http://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=6313877
Mosel - Kobern-Gondorf - Traumpfad Koberner Burgpfad: http://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=6314277
Een diapresentatie in willekeurige volgorde is hieronder te zien.
De foto's zijn gemaakt door Jeu Lempers en Jean-Paul Gardeniers.
Graag willen we jullie attent maken op een aantal uitstekend bewegwijzerde wandelpaden in de buurt van de Moezel en Rijn nabij Koblenz. De paden variëren in lengte van 6 tot 19 km; iedereen kan een route uitzoeken die hem/haar past.
Via de website www.traumpfade.info kan een schat aan informatie worden opgevraagd incl. gratis folders over de routes en overnachtingsadressen. Alleen voor de overzichtskaart moet EUR 3,50 vooraf bij bestelling worden betaald. Een prikkie voor zoveel informatie. Via de site kunnen de routes op GPS worden gedownload; werkt perfect!
Ons groepje bestond uit Piet Severens, Math Lempers, Jean-Paul Gardeniers en Paul Wijermans.
We hebben in drie dagen een drietal routes gelopen:
- Het Bergschluchtenpfad Ehrenburg
- De Eltzburg Panoramaweg
- Het Koberner Burgpfad
Hieronder een kort verslagje van onze drie dolle dagen Carnaval (2014):
Na het vertrek vanuit Heerlen was het 1.40u rijden naar Löf, alwaar we een pensionnetje hadden geboekt boven Bäckerei-Konditorei-Café Braun (www.cafe-braun.de) voor EUR 27,50 pp per nacht incl. “Reichhaltiges Frühstück” en douche/wc/TV op de kamer. Allereerst moesten we natuurlijk proeven van de cappuccino met appeltaart en slagroom.
Aan de overkant van de Moezel vertrokken we daarna vanuit Brödenbach voor een 6 uur durende zware tocht: 18,6 km lengte en 879 hoogtemeters naar boven. De route had drie hellingen van de eerste categorie, moddderpaden langs de beken, mooie uitzichten over het Moezeldal en een prachtig zicht op de middeleeuwse burcht Ehrenburg. De moeite waard voor de echte wandelaar met een goede conditie die zes uur kan en wil lopen. Lunchpakket meenemen; er zijn vele hutjes met fantastisch uitzicht.
’s Avonds werd rijkelijk gedineerd in de Dorfsschenke onder het genot van enkele potten bier om het vochtverlies aan te vullen.
De dag erna roken we vanuit bed al de versgebakken broodjes, heerlijk! Het “Reichhaltiges Frühstück” verdiende terecht de naam. Ter plekke kunnen uiteraard verse broodjes worden ingekocht; alleen beleg meenemen.
Met de auto naar Wierschem, ongeveer 10 km verderop. Even zoeken naar het vertrekpunt bij de brandweerkazerne/Dorfgemeinschaftshaus. (Tom Tom is wel handig). Een tocht van 12,6 km en 397 hoogtemeters bergop (loopduur ca 4 uur) over open terrein met mooie uitzichten, langs beekjes en als klapstuk de Burg Eltz, gelegen op een rotsformatie (te bezichtigen vanaf 1 april). Onderweg troffen we een viertal Belgen die ons trakteerden op een mix van zelfgestookte Jenever met krieken (heerlijk). De Ringelsteiner Mühle ligt niet meer ver weg en is een uitstekend adres voor een stevig middagmaal. Daarna ging het steil omhoog tot op het Moezelplateau, waar via veldwegen weer Wierschem werd bereikt.
We deden ’s middags nog een stukje van de Hatzenporter Laysteig, maar dat is echt iets voor trittsichere wanderer: laddertjes, touwen en staalkabels beveiligen de route. Toch goed te doen voor wandelaars die gewend zijn op smalle paadjes te lopen en geen hoogtevrees hebben. Een aanrader!
Gedineerd werd in Alken aan de overkant van de Moezel. Ook nu weer werd het vochttekort afdoende aangevuld.
Op onze laatste dag verkasten we (weer na een reichhaltiges Frühstück) per auto we naar het vlakbij gelegen Kobern voor het Koberner Burgpfad, een route van 17km met 517 hoogtemeters naar boven (duur ca. 5,5 uur). Halverwege werden we uitstekend onthaald in het gehucht Solligerhof op een bord zelfgemaakte Kartoffelsuppe mit Einlage (die mocht er wezen!) in Villa Provence, waar de houtkachel er gezellig op los brandde. Het vervolg leidde ons door bossen en open veld naar de Mattheüskapelle en de Ober- en Niederburg terug naar Kobern. Het vochtverlies werd opnieuw passend aangevuld, waarna de terugtocht naar Nederland met lemen voeten begon.
Via de websites kunnen jullie alle nodige informatie downloaden. Mochten jullie aanvullende informatie nodig hebben, dan kunnen jullie mij mailen of bellen:
Paul Wijermans:
[email protected]
Tel. 06-20577170
Via onderstaande links zijn de routes te zien die we hebben gewandeld:
Mosel - Brodenbach - Traumpfad Bergschluchtenpfad Ehrenburg: http://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=6314026
Mosel - Wierschem - Traumpfad Eltzer Burgpanorama: http://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=6313877
Mosel - Kobern-Gondorf - Traumpfad Koberner Burgpfad: http://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=6314277
Een diapresentatie in willekeurige volgorde is hieronder te zien.
De foto's zijn gemaakt door Jeu Lempers en Jean-Paul Gardeniers.
Gezamenlijke wandeling vanuit Ransdaal op zondag 3 november 2013.
's Ochtends om 08.30 waren er 17 leden van onze club in het startlokaal van De Wandelvrienden in Ransdaal om gezamenlijk de route van 15 km te wandelen. Zoals voorspeld was, bleef het de hele ochtend droog met af en toe een herfstzonnetje. Mogelijk dat er meer leden waren mee geweest als zij dit hadden geweten! De Wandelvrienden Ransdaal hadden een mooie route uitgezet, af en toe een klein beetje blubber heeft de pret niet kunnen drukken. Op de rustplaats in Ubachsberg was een gezellige drukte, hier besloegen alleen de brillen bij binnenkomst van de warmte. Na hier een lekker stuk vlaai met koffie te hebben genuttigd werd weer gezamenlijk verder gewandeld om ook de volgende lus weer te overwinnen. Kortom: het was weer een gezellige clubactiviteit die door de meesten werd afgesloten met een glaasje fris in het startlokaal. Onze fotograaf, Jeu Lempers, heeft onderweg weer enige foto's gemaakt van zowel de mooie omgeving als onze wandelaars. Zie hieronder.
Overigens heeft Jeu Lempers ook een eigen website waarop eenieder zijn foto's kan bewonderen, voor deze website klik hier.
's Ochtends om 08.30 waren er 17 leden van onze club in het startlokaal van De Wandelvrienden in Ransdaal om gezamenlijk de route van 15 km te wandelen. Zoals voorspeld was, bleef het de hele ochtend droog met af en toe een herfstzonnetje. Mogelijk dat er meer leden waren mee geweest als zij dit hadden geweten! De Wandelvrienden Ransdaal hadden een mooie route uitgezet, af en toe een klein beetje blubber heeft de pret niet kunnen drukken. Op de rustplaats in Ubachsberg was een gezellige drukte, hier besloegen alleen de brillen bij binnenkomst van de warmte. Na hier een lekker stuk vlaai met koffie te hebben genuttigd werd weer gezamenlijk verder gewandeld om ook de volgende lus weer te overwinnen. Kortom: het was weer een gezellige clubactiviteit die door de meesten werd afgesloten met een glaasje fris in het startlokaal. Onze fotograaf, Jeu Lempers, heeft onderweg weer enige foto's gemaakt van zowel de mooie omgeving als onze wandelaars. Zie hieronder.
Overigens heeft Jeu Lempers ook een eigen website waarop eenieder zijn foto's kan bewonderen, voor deze website klik hier.
Gezamenlijke wandeling 16 juni 2013.
Ditmaal gingen we met 12 clubleden onder leiding van Paul Wijermans vanuit Noorbeek naar de Belgische Voerstreek. Het was prachtig weer, waardoor we met volle teugen konden genieten van wat deze mooie omgeving heeft te bieden. Onze rustplaats was bij "Jetteke" in Veurs, waar we werden getrakteerd op een stuk Belgische vlaai met een kop koffie. Menigeen kon de verleiding niet weerstaan om voor vertrek nog een echt, hier vervaardigd Voerdrupke te nuttigen. Om circa 12.15 uur waren we weer terug in Noorbeek, alwaar door de meesten nog op het terras van Tinus ter afsluiting een versnapering werd gedronken. Kortom: alweer een zeer geslaagde wandeling, die om onverklaarbare redenen eigenlijk te weinig deelnemers heeft gehad. Voor een diapresentatie van foto's gemaakt door ons bestuurslid Theo Theunissen, zie hieronder.
Ditmaal gingen we met 12 clubleden onder leiding van Paul Wijermans vanuit Noorbeek naar de Belgische Voerstreek. Het was prachtig weer, waardoor we met volle teugen konden genieten van wat deze mooie omgeving heeft te bieden. Onze rustplaats was bij "Jetteke" in Veurs, waar we werden getrakteerd op een stuk Belgische vlaai met een kop koffie. Menigeen kon de verleiding niet weerstaan om voor vertrek nog een echt, hier vervaardigd Voerdrupke te nuttigen. Om circa 12.15 uur waren we weer terug in Noorbeek, alwaar door de meesten nog op het terras van Tinus ter afsluiting een versnapering werd gedronken. Kortom: alweer een zeer geslaagde wandeling, die om onverklaarbare redenen eigenlijk te weinig deelnemers heeft gehad. Voor een diapresentatie van foto's gemaakt door ons bestuurslid Theo Theunissen, zie hieronder.
Gezamenlijke wandeling 4 mei 2013
Op deze dag stond een clubwandeling bij een bevriende wandelsportvereniging op het programma: JONE te Vijlen. Het was ongetwijfeld de tot nu toe mooiste lentedag van 2013. We hebben dan ook met 20 leden volop kunnen genieten van het mooie heuvellandschap rondom Vijlen. De route ging zelfs dwars door een hoogstamboomgaard die in volle bloei stond. Omdat er ditmaal uitgezette routes waren van verschillende afstanden, was ieder er vrij in om te kiezen met welke groep men wandelde. Achteraf bleek dat het merendeel van onze leden had gekozen voor de afstand van 18 km. Op de rustplaatsen in het Vijlenerbos en in het Belgische Sippenaeken kwamen de groepjes weer bij elkaar om gezamenlijk te genieten van koffie met vlaai. Kortom: ook ditmaal was het weer een geslaagde clubactiviteit waar alle deelnemers van hebben genoten. Ook onze fotograaf, Math Lempers, was van de partij en heeft in een aantal foto's e.e.a. vastgelegd. Zie diapresentatie hieronder.
Click here to edit.
Gezamenlijke wandeling 14 april 2013
Eindelijk was de winter ten einde, een goed moment voor een clubwandeling. Ditmaal werd onder leiding van Martien en Theo Theunissen met een groep van 37 personen gestart vanaf de markt in Hoensbroek. De gebroeders Theunissen hadden voor deze zondag allereerst een mooie lus van 7 km, waarna we weer terug waren op de markt. Hier werd bij La Plaza genoten van een lekker stuk appeltaart met een kop koffie. Na een pauze van circa 1 uur (!!) ging het verder voor de tweede lus. Deze was circa 6 km lang. Dankzij het mooie weer en de leuke route zijn de onderlinge contacten weer eens goed opgefrist. De liefhebbers konden na afloop nog terecht op het terras van Café Amicitia, dat ook aan de Hoensbroekse markt is gelegen. Kortom: een zeer geslaagde clubwandeling met dank aan Martien en Theo Theunissen. Onze hoffotograaf, Math Lempers, heeft uiteraard weer een aantal mooie foto's gemaakt die u hieronder als diapresentatie kunt bekijken.
Verslag wandelweekend in Gerolstein
Op zaterdag 18 februari jl. vertrokken we ‘s ochtends om 07.00 uur met 4 personen (waarvan 3 leden van onze club) naar Gerolstein in de Duitse Vulkaneifel. Daar werd eerst genoten van een lekkere kop koffie, waarna we de trein van 09.42 uur namen om na circa 10 minuten te arriveren in Oberbettingen-Hillesheim. Vanuit het station moesten we nog ca. 3 km over veldwegen lopen om aan het beginpunt van de
Eifelsteig-etappe Hillesheim-Gerolstein (20 km) te komen. De stille en soms steile route leidt ons via Bolsdorf, Dohm en de Muhlensteinhohle naar de rand van Gerolstein (nog ca 1 km naar het centrum). Voor de volhouders bestaat het vervolg uit een fikse klim met fraaie uitzichten naar de Buchenlochhohle en een
mooie afdaling naar het station van Gerolstein.
Ons logeeradres Pension Kraemer (http://www.pension-kraemer.de/) wordt beheerd door een
allervriendelijkste gastvrouw, die ons voorzag van Bitburger. Na een welverdiend biertje en douche kregen we in de nabijgelegen “Bier- und Weinstube Schwartzbrennerei” een volgende uitdaging: een “Rumpsteak”
maatje 44 mit Beilagen, geserveerd met enkele potten bier voor EUR 18 pp. We waren het snel eens: eine gutburgerliche Kuche!
De tocht op dag twee via Pelm naar Berlingen en terug naar Gerolstein werd afgewisseld met sneeuwbuien en kraakblauwe luchten: fantastische vergezichten, koffie in Pelm, de Kasselburg met wolvenpark, terug naar Gerolstein via de gemarkeerde Vulkansteig (totaal ca. 22 km). Van wandelen krijg je dorst: dus weer naar de
“Schwarzbrennerei”.
Ter afsluiting volgde in cafe-brasserie Den Druppel in Schimmert een dineetje met de echtgenotes: een goede garantie voor toestemming voor een volgende tocht!
Als er belangstellenden zijn, die deze tochten ook eens willen lopen, dan kunnen zij detailinformatie inwinnen bij Paul Wijermans (06-20577170 of [email protected]). Uitvergrote wandelkaarten (wanderkarte nr. 19 des Eifelvereins) zijn beschikbaar en tevens routebeschrijvingen.
Alle informatie over de Eifelsteig is terug te vinden op www.eifelsteig.de.
De wandelgroep: Piet Severens, Math Lempers, Jean-Paul Gardeniers en Paul Wijermans.
Hieronder een diapresentatie van het weekend in Gerolstein (op 17 maart 2012 zijn nog een aantal foto's toegevoegd die zijn genomen door Jean-Paul Gardeniers)
De initiatiefnemers van dit verslag zijn zeer geinteresserd in uw mening over dit soort verslagen op onze site en stellen het dan ook ten zeerste op prijs als u middels een reactie op ons mailadres ([email protected]) laat weten:
- Vond u deze reportage interessant?
- Wilt u in de toekomst meer van dergelijke reportages kunnen bekijken?
Eifelsteig-etappe Hillesheim-Gerolstein (20 km) te komen. De stille en soms steile route leidt ons via Bolsdorf, Dohm en de Muhlensteinhohle naar de rand van Gerolstein (nog ca 1 km naar het centrum). Voor de volhouders bestaat het vervolg uit een fikse klim met fraaie uitzichten naar de Buchenlochhohle en een
mooie afdaling naar het station van Gerolstein.
Ons logeeradres Pension Kraemer (http://www.pension-kraemer.de/) wordt beheerd door een
allervriendelijkste gastvrouw, die ons voorzag van Bitburger. Na een welverdiend biertje en douche kregen we in de nabijgelegen “Bier- und Weinstube Schwartzbrennerei” een volgende uitdaging: een “Rumpsteak”
maatje 44 mit Beilagen, geserveerd met enkele potten bier voor EUR 18 pp. We waren het snel eens: eine gutburgerliche Kuche!
De tocht op dag twee via Pelm naar Berlingen en terug naar Gerolstein werd afgewisseld met sneeuwbuien en kraakblauwe luchten: fantastische vergezichten, koffie in Pelm, de Kasselburg met wolvenpark, terug naar Gerolstein via de gemarkeerde Vulkansteig (totaal ca. 22 km). Van wandelen krijg je dorst: dus weer naar de
“Schwarzbrennerei”.
Ter afsluiting volgde in cafe-brasserie Den Druppel in Schimmert een dineetje met de echtgenotes: een goede garantie voor toestemming voor een volgende tocht!
Als er belangstellenden zijn, die deze tochten ook eens willen lopen, dan kunnen zij detailinformatie inwinnen bij Paul Wijermans (06-20577170 of [email protected]). Uitvergrote wandelkaarten (wanderkarte nr. 19 des Eifelvereins) zijn beschikbaar en tevens routebeschrijvingen.
Alle informatie over de Eifelsteig is terug te vinden op www.eifelsteig.de.
De wandelgroep: Piet Severens, Math Lempers, Jean-Paul Gardeniers en Paul Wijermans.
Hieronder een diapresentatie van het weekend in Gerolstein (op 17 maart 2012 zijn nog een aantal foto's toegevoegd die zijn genomen door Jean-Paul Gardeniers)
De initiatiefnemers van dit verslag zijn zeer geinteresserd in uw mening over dit soort verslagen op onze site en stellen het dan ook ten zeerste op prijs als u middels een reactie op ons mailadres ([email protected]) laat weten:
- Vond u deze reportage interessant?
- Wilt u in de toekomst meer van dergelijke reportages kunnen bekijken?
Presentatie over wandelmogelijkheden in het buitenland.
Tijdens onze Algemene Ledenvergadering op maandag 16 januari 2012, werd er door ons nieuwe lid Paul Wijermans, een Powerpoint presentatie gegeven over de vele mogelijkheden op wandelgebied in het buitenland. Paul beperkte zich tot diverse mogelijkheden binnen Europa. In deze presentatie is steeds aangegeven over welk land en/of gebied dit gaat. Mochten er leden zijn die over een bepaald gebied meer willen weten betreffende mogelijkheden, adressen, kaarten, video's of foto's. kunnen deze rechtstreeks contact opnemen met Paul. Paul is te bereiken via mailadres: [email protected] of telefoonnummer: 06-20577170.
Hieronder vindt u de Powerpoint presentatie over dit onderwerp.
Hieronder vindt u de Powerpoint presentatie over dit onderwerp.